بمونم رو نیزه ها سر ببین م؟بمون م منو بی معجر ببین حسین....

چرا در برابرت این همه خودم هستم؟؟؟؟؟

یهووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووو

خدا جوووووووووووووووووووووووووونم تو چقده خوبی هان؟

چقده؟

خدا جوووووووووووووووووووووووووووووووووون دوست دارم عاشقتم بووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووس

بوووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووس محکم محکما

صبح هایی هم هست که نبات زود تر از همیشه از خواب بیدار می شود و به نباتی فکر می کند که می توانست سرش را بگذارد روی بازوهایت و به صدای ارام نفس هایت گوش بدهدو یادش برود با چه کابوس وحشتناکی از خواب بیدار شده است.....می توانست تمام کابوس های دنیایش را توی آغوشت گریه کند.....

فریاد زده بودی کیست مرا یاری کند؟از که یاری خاسته ای؟از ما که ناتوان ترین هستیم؟از ما که گوش دل های مان کر شده.از ما که دل هایمان سنگی ترین دل هاست؟حسین ....حسین....حسین....ایستاده ای و نگاه می کنی که توی برزخ این روزها بمیرم؟ایستاده ای جان دادن آرزوهای م را می بینی؟حسین من زیادی ناتوان م.من زیادی ضعیف م .من نمی توانم تو را یاری کنم.حسین....حسین تو...تو من را یاری می کنی؟ فریاد بزن کیست تا یاریش کنم؟فریاد بزن تا بگویم هست کسی که تو یاریش کنی....